Η προπαγάνδα της πεντάρας στα άκρα

Source: ΠΡΙΝ | Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

(##cc_sp_fb) Την περασμένη Κυριακή το Βήμα δημοσίευσε άρθρο του συντάκτητου Ν. Χασαπόπουλου με τίτλο «Η συνάντηση των άκρων». Η φωτογραφία τωνχαμογελαστών χρυσαυγιτών στις πύλες της Χαλυβουργίας, συνοδευόταν από έναανεκδιήγητης έμπνευσης κείμενο που επιχειρούσε να ταυτίσει κομμουνιστές καιφασίστες και όσους επιθυμούν ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ με το κερδοσκοπικόκεφάλαιο.

Οι δύο αυτές παράλογες συγκρίσεις εύκολα καταρρέουν με τηστοιχειώδη κριτική, καθώς αναπαράγουν με άγαρμπο τρόπο πεπαλαιωμένεςπροπαγανδιστικές μεθόδους, που έχουν στο παρελθόν χρησιμοποιηθεί, πιοαποτελεσματικά είναι αλήθεια, από ντόπιους μετρ του τέως εκσυγχρονιστικού, νυνμνημονιακού, γκεμπελισμού.  

                                                                      

της Αφροδίτης Πολίτη

Ξεκίνησαν οι συναντήσεις με αριστερές δυνάμεις

Source: ΠΡΙΝ | Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Πραγματοποιήθηκαν την εβδομάδα που πέρασε με πρωτοβουλία τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ συναντήσεις με ηγεσίες άλλων αριστερών δυνάμεων, στο πλαίσιο τηςπροώθησης του Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και Ανατροπής, καθώς και του διαλόγουγια τη συγκρότηση μιας μαζικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Την περασμένη Τετάρτη, αντιπροσωπεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Μ.Ζευγώλη, Κ. Κωστόπουλος, Κ. Μάρκου, Χ. Τουλιάτος, Γ. Σηφακάκης) συναντήθηκε μεαντιπροσωπεία του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ), όπου συμμετείχαν οιΑλ. Αλαβάνος, Τ. Σταυρόπουλος (Συντονιστής του ΜΑΑ), Χ. Καπάταης (περιφερειακόςσύμβουλος του ΜΑΑ), Κ. Παπουλής (μέλος του Συντονιστικού), Σ. Μάρταλης (ΔΕΑ)και Κ. Σαπουνάς (ΑΠΟ). Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι η δίωρη συνάντηση ήτανιδιαίτερα γόνιμη. Η αντιπροσωπεία του ΜΑΑ βλέπει θετικά τις πρωτοβουλίες τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ, συμφώνησε σε μια κοινή δράση για την ανασυγκρότηση του εργατικού καικοινωνικού κινήματος, που όπως ειπώθηκε, κινείται στην ίδια κατεύθυνση με δικέςτης επεξεργασίες και προτάσεις. Στο περιεχόμενο συμφώνησε με τις βασικέςπλευρές της πρότασης. Προκρίνει την ανάγκη για άμεση έξοδο από το ευρώ, αλλά θασυζητήσει και εσωτερικά τη στάση απέναντι στην ΕΕ. Παράλληλα, πρόσθεσε ότιείναι αναγκαίο το αγωνιστικό μέτωπο να «συμπληρωθεί» με την οικοδόμηση ενός«αριστερού πολιτικού μετώπου» από όλες τις αριστερές δυνάμεις. Τέλος, ηαντιπροσωπεία του ΜΑΑ είπε πως αναμένει με ενδιαφέρον την «ολοκλήρωση» τωνπρωτοβουλιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ: Χρονική μετάθεση της χρεοκοπίας (Πριν, 26.2.2012)

Source: Leonidas Vatikiotis

Σε χειρότερη θέση το δημόσιο!

Σημαντικά αρνητική εξέλιξη, προς όφελος των δανειστών και σε βάρος του συμφέροντος της κοινωνικής πλειοψηφίας αλλά και του ευρύτερου, μακροχρόνιου δημόσιου συμφέροντος είναι η συμφωνία για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους που υπογράφτηκε στις 21 Φεβρουαρίου στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης. Πρόκειται για ένα συνολικό πλαίσιο που θα έχει ασύλληπτο κοινωνικό κόστος, την ίδια ώρα που οι επιπτώσεις του στην μείωση του δημόσιου χρέους θα είναι από μηδαμινές μέχρι ελάχιστες και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να οδηγήσουν το χρέος στο 120,5% του ΑΕΠ το 2020. Το χρέος θα συνεχίσει να κινείται σε ανεξέλεγκτη πορεία και το μόνο που καταφέρνει η συμφωνία ανταλλαγής είναι να μεταθέσει χρονικά την χρεοκοπία για μετά από λίγους μήνες ή έναν χρόνο, στην καλύτερη περίπτωση.

Κράτος και επανάσταση: Ορισμένες κεντρικής θεωρητικής σημασίας διατυπώσεις για την έννοια του κράτους

Source: Lenin Reloaded

Από το V.I. Lenin, Κράτος και επανάσταση

Μτφρ.: Lenin Reloaded

Κεφ. 1, τμ. 4: 

1.4α "Πρώτα από όλα, ο Ένγκελς στην αρχή κιόλας του επιχειρήματός του [στο Αντι-Ντύρινγκ] λέει ότι, παίρνοντας την κρατική εξουσία, το προλεταριάτο "βάζει" μ' αυτόν τον τρόπο "τέλος στο κράτος...ως κράτος."

1.4β "Στην πραγματικότητα, ο Ένγκελς μιλά εδώ για την "κατάργηση" του αστικού κράτους από την προλεταριακή επανάστση, ενώ οι λέξεις σχετικά με τον μαρασμό του αναφέρονται στα υπολείμματα του προλεταριακού κράτους μετά την σοσιαλιστική επανάσταση. Σύμφωνα με τον Ένγκελς, το αστικό κράτος δεν "μαραίνεται", αλλά "τερματίζεται", από το προλεταριάτο στην διάρκεια της επανάστασης. Αυτό το οποίο μαραίνεται μετά την επανάσταση είναι το προλεταριακό κράτος ή ημι-κράτος."

1.4γ "[...] η 'ειδική κατασταλτική δύναμη' για την καταστολή του προλεταριάτου από την αστική τάξη, για την καταστολή των εκατομμυρίων εργατών από μια χούφτα πλουσίων, πρέπει να υπερκεραστεί από μια 'ειδική κατασταλτική δύναμη' για την καταστολή της αστικής τάξης από το προλεταριάτο (τη δικτατορία του προλεταριάτου). Αυτό ακριβώς εννοείται με το να μπει τέλος "στο κράτος ως κράτος."

Το “μαγείρεμα” του ελλείμματος (Επίκαιρα 2 Μαρτίου 2012)

Source: Leonidas Vatikiotis

Η στατιστική στην υπηρεσία

της λιτότητας και της ταπείνωσης

«Τρεις ήταν οι πρώτες κινήσεις των Γερμανών εισβολέων στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1941. Αρχικά να πάρουν τον ελληνικό χρυσό από τα θησαυροφυλάκια του ελληνικού κράτους. Το δεύτερο ήταν να επιχειρήσουν να κλέψουν ότι αρχαίο θησαυρό υπήρχε. Εμπόδιο όμως στάθηκε η πρωτοβουλία πολλών φυλάκων τότε να καταχωνιάσουν τα αρχαία στη γη και να τα καλύψουν με πέτρες. Η τρίτη τους κίνηση ήταν να επιχειρήσουν να πάρουν στα χέρια τους τα στοιχεία της απογραφής πληθυσμού της τότε στατιστικής υπηρεσίας που στεγαζόταν στο κτίριο του υπουργείου Εμπορίου στην πλατεία Κάνιγγος. Και ξέρετε τι έκαναν οι υπάλληλοι της για να μην πέσουν ποτέ στα χέρια τους αυτά τα πολύτιμα στοιχεία; Τους έβαλαν φωτιά και τα έκαψαν, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα να υπάρχει μια τρύπα στα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας για εκείνη την περίοδο. Συγκρίνετε την στάση τους τότε με την στάση τους σήμερα»…

Κατοχή; Χούντα; Κάτι χειρότερο…

Source: η Λέσχη

του Γιάννη Ελαφρού

Αν ακραία κόμματα ενισχυθούν σε τέτοιο βαθμό που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να μην μπορούν να σχηματίσουν πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό», το «πρόγραμμα βοήθειας» είναι στον αέρα, απείλησε ο πρόεδρος της ευρωζώνης, ο «γίγαντας» του μικροσκοπικού Λουξεμβούργου, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Κοινώς, εάν δεν ψηφίσετε ό,τι μας αρέσει, τότε δεν έχει δάνειο!

 Ιδού λοιπόν το δημοκρατικό πρόσωπο της ευρωζώνης, που δεν διαφέρει πολύ απ’ αυτό ενός άξεστου τοκογλύφου. Δεν ήταν η μόνη επίδειξη επικυριαρχίας από τους οικονομικούς δολοφόνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του γερμανικού Δ’ Ράιχ. Ο Γιουνκέρ πάλι πρότεινε το διορισμό ειδικού Επιτρόπου για την Ελλάδα (για την …ανάπτυξή μας): «Πρέπει να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι την εφαρμογή», γιατί «η ελληνική κυβέρνηση δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα». Η πρόταση δεν υιοθετήθηκε προς το παρόν, αλλά υπάρχει ήδη η άμεση εποπτεία και επιτροπεία της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ, με την παρουσία δεκάδων υπαλλήλων της «δύναμης κρούσης» στην Ελλάδα. Επιπλέον, έπεσε η ιδέα να έρθουν στην Ελλάδα γερμανοί εφοριακοί (πότε και γερμανοί αστυνομικοί;), ενώ ο πρόεδρος της γερμανικής ομοσπονδιακής Bουλής Νόρμπερτ Λάμερτ (στη χώρα που παραιτήθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατηγορούμενος για διαφθορά) έστειλε επιστολή στον Φ. Πετσάλνικο ζητώντας εξηγήσεις για το πού έχουν τα χρήματά τους οι έλληνες βουλευτές! Και ο ανεκδιήγητος Πετσάλνικος απολογήθηκε…

Η μεγάλη κατηφόρα προς τον νέο αυταρχισμό

Source: αριστερό blog

 Σπύρος Παπαδόπουλος

Τί συμβαίνει όταν ένας υπουργός μιλάει για απέλαση ιερόδουλων φορέων του AIDS;

Τί συμβαίνει όταν επιτέλους συγκυβερνά το περίφημο συνταγματικό τόξο;

Τί μπορεί να σημαίνει το ότι η γλώσσα του ΛΑ.Ο.Σ. συνοδεύεται από υπουργικά αξιώματα;

Απ’ το νόμιμο και ηθικό του Γ.Βουλγαράκη, μέχρι την «κυβέρνηση των αρίστων» της Α. Διαμαντοπούλου, απ’ τους «ντιντήδες» του Φ. Κρανιδιώτη, μέχρι την άνοδο της Ακροδεξιάς, η απόσταση είναι μικρή και έχει ήδη διανυθεί.

Οι μισθοί, τα επιδόματα, το κοινωνικό κράτος δεν είναι τα μόνα που τίθενται σε αμφισβήτηση στην Ελλάδα της κρίσης και του μνημονίου. Πριν τα κάθε είδους μέτρα και νομοσχέδια, αυτό που πρώτα έχει γλιστρήσει σε μια ακραία σκληρότητα και έναν νέο συντηρητισμό, είναι ο δημόσιος λόγος. Απ’ τα στόματα των πιο επίσημων προσώπων βγαίνουν οι πλέον κυνικές φράσεις και επαναφέρονται στο δημόσιο διάλογο έννοιες, που συνδέαμε κάποτε με ένα αντιδραστικό παρελθόν.

Καταγγελία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την χθεσινή προσαγωγή του Γιώργου Σιφωνιού

Καταγγελία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει αποφασιστικά την προσαγωγή του αγωνιστή εργάτη, Γιώργου Σιφωνιού, προέδρου του Σωματείου εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία. O Μάνεσης έδωσε «εντολή» στους σεκιουριτάδες να εμποδίσουν να μπει στο χώρο του εργοστάσιου στον Ασπρόπυργο αυτοκίνητο που έφερνε τρόφιμα αλληλεγγύης στους απεργούς και οι εργαζόμενοι προφανώς δεν αποδέχτηκαν αυτή την απεργοσπαστική παρέμβαση.

Πρόκειται σαφώς για μια τρομοκρατική και παραδειγματική ενέργεια της Eλληνικής Aστυνομίας που στοχεύει στον ίδιο τον απεργιακό αγώνα διαρκείας στο συγκεκριμένο εργοστάσιο, ενός αγώνα που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στο μαύρο κυβερνητικό μέτωπο, το ΔΝΤ και την Ε.Ε. Ενός αγώνα, που βρίσκεται στην καρδιά της ταξικής αναμέτρησης, ενάντια στο κεφάλαιο και την εργοδοσία, ενάντια στην προσπάθεια για συνολική διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων.

Είναι προφανές ότι η χθεσινή ενέργεια εντάσσεται σε μια εκστρατεία για να κατασταλεί και πληγεί το αγωνιστικό φρόνημα των απεργών και όλης της κοινωνίας που τους συμπαραστέκεται. Οι δυνάμεις καταστολής και οι πολιτικοί καθοδηγητές τους, πιστοί στα συμφέροντα του κύριου Μάνεση και της τάξης του, ελπίζουν ότι θα ξεμπερδεύουν με τέτοιες τρομοκρατικές ενέργειες, όμως είναι γελασμένοι. Τους στέκεται εμπόδιο η εργατική αντίσταση στην «ανάπτυξη» της φτώχειας και της πείνας που θέλουν να φέρουν, στην «ανάπτυξη» των κερδών των καπιταλιστών και της εξαθλίωσης των εργαζομένων και ανέργων.

Είναι η στιγμή που πρέπει η πολιτική και ταξική αλληλεγγύη των εργαζομένων να ενισχυθεί ώστε ο αγώνας των Χαλυβουργών να νικήσει. Είναι η στιγμή που όλοι οι αγωνιζόμενοι και οι απεργοί πρέπει να χτυπήσουν από κοινού, που όλη η μαχόμενη κοινωνία μπορεί να γίνει μια γροθιά σε ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, με κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα και με κινητοποίηση συμπαράστασης. Από την πλευρά της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις.

Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές του εργατικού κινήματος

Νίκη στον Αγώνα της Χαλυβουργίας

Γραφείο τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
5/3/2012

Μαυρογαλαζοπρασινοσκουφίτσα

Source: //ΠαραλληλοΓράφος//

γράφει ο ΚΙΜΠΙ

Μια φορά κι έναν καιρό, ίσως και δύο ή τρεις καιρούς, ήταν ένα κοριτσάκι που το λέγαν Μαυρογαλαζοπρασινοσκουφίτσα. Ζούσε µε τη µητέρα της στην άκρη του δάσους, ενώ στην άλλη άκρη του δάσους, ανατολή µεριά, ζούσε η γιαγιά της. Γιατί δεν µένανε µαζί, είναι άγνωστο.

Μια µέρα, η µητέρα της Μαυροναλαζοπρασινοσκουφίτσας είπε στην κόρη της: «Φίτσα (σ.σ. το υποκοριστικό της), θα φτιάξω λίγο φαγητό να το πας στη γιαγιά σου που είναι πολύ άρρωστη. Αλλά, προσοχή, καθώς θα διασχίζεις το δάσος, µη µιλήσεις σε κανέναν ξένο και προ παντός µακριά από τον Κακό Λύκο. Θυµάσαι τι πάθαµε την προηγούµενη φορά». «Δεν πάω πουθενά», είπε η Φίτσα, «ας ψοφήσει η κωλόγρια που µας έχει ρηµάξει µε τις αρρώστιες της, τζάµπα τρώει, τζάµπα πίνει και περιµένει από µας να τη σώσουµε κάθε φορά». «Φίτσα, δεν σκέφτεσαι πραχτικά. Ό, τι δίνουµε στη γιαγιά θα το πάρουµε στο πολλαπλάσιο, θα µας µείνει το σπίτι και τα χωράφια της. Άσε που είµαι βέβαιη πως στο γιούκο πρέπει να έχει χωµένα µπόλικα χρήµατα και δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν βρεθούν και καταθέσεις της στην Ελβετία». Η Μαυρογαλαζοπρασινοσκουφίτσα το σκέφτηκε, άλλαξε γνώµη, κι αποφάσισε να γίνει η task force διάσωσης της γιαγιάς.

Ο Καζαντζάκης για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ

Source: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΞΤΡΕΜ

Mε αφορμή την επέτειο γέννησης της Λούξεμπουργκ ένα κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη για εκείνην.

«“Τάξη βασιλεύει στο Βερολίνο!” Ηλίθιοι μπράβοι! Η “τάξη” σας είναι χτισμένη στην άμμο. Αύριο κιόλας η επανάσταση θα ανυψωθεί με μια βροντή και με σαλπίσματα θα ανακοινώσει στον τρόμο σας: Ήμουν, Είμαι, Θα είμαι!». Ρόζα Λούξεμπουργκ

ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ (5.3.1870-15.1.1919)

Στις 15 Ιανουαρίου του 1919 δολοφονήθηκε η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Την συνέλαβαν μαζί με τον Λίμπνεχτ και την σκότωσαν χτυπώντας την πρώτα με το όπλο στο κεφάλι κι’ύστερα πυροβολώντας την στον κρόταφο. Το πτώμα της το έρριξαν σ’ένα κανάλι του ποταμού Σπρέε στο Βερολίνο. Οπως σημειώνει ο βιογράφος της Πάουλ Φρέλιχ «για τους εχθρούς της ήταν «η αιμοσταγής Ρόζα» , οι δημοσιογράφοι και οι γελοιογράφοι την παρουσίαζαν σαν μια , μανιακή, μια μέγαιρα......Οταν αργότερα δημοσιεύτηκαν τα γράμματά της από την φυλακή, πολλοί άλλαξαν γνώμη!

Κείμενο του Ν.Καζαντζάκη για την Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Κίνησα το πρωί για τον Διόνυσο, στην Πεντέλη. Κρατούσα τα “Γράμματα” της Ρόζας Λούξεμπουργκ κι ήθελα να τα διαβάσω ψηλά στη μοναξιά, κάτω από τα πεύκα.

Κριτική στην «αντιμνημονιακή» ρητορεία περί αντισυνταγματικότητας

Source: Lenin Reloaded

Εισαγωγικό σημείωμα:

Ακολουθεί άρθρο που έστειλε στο ιστολόγιο ο αναγνώστης "Πετροπόλεμος". Το δημοσιεύω ως αξιόλογο και διεισδυτικό σε ορισμένα θεμελιακά σημεία, διατυπώνοντας όμως τις ρητές αντιρρήσεις μου για την διαφαινόμενη σύμφυρση Μπένγιαμιν, Σμιτ και Αγκάμπεν, παρά τις ρητές ιδεολογικοπολιτικές διαφορές ανάμεσα στη δικαιϊκή αντίληψη του πρώτου και του δεύτερου (σύμφυρση για την οποία, κατά τη δική μου γνώμη έχει σοβαρές ευθύνες ο τρίτος). Ας πούμε απλώς ότι ο Σμιτ δεν "διαμαρτύρεται" ποτέ ενάντια στην "κατάσταση εξαίρεσης", ούτε γράφει για να την κριτικάρει, αλλά αντίθετα, για να την καταστήσει συνώνυμη μιας ντεσιζιονιστικής θεωρίας της κυριαρχίας της οποίας είναι ο ίδιος ιδεολογικός φορέας και εκπρόσωπος, και η οποία, αν δεν ήταν εξ αρχής προορισμένη για να νομιμοποιήσει το φασιστικό κράτος, το έκανε αμέσως άμα τη ιστορική εμφανίσει του. Τόσο η νεανική "Κριτική της βίας" του Μπένγιαμιν, όσο και η αναφορά του σε μια "πραγματική κατάσταση εξαίρεσης" που θα βάλει τέλος στην μετατροπή της φασιστικής εξαίρεσης σε νόρμα, απ' την άλλη, είναι σαφέστατα απόπειρες μιας εκ των ένδον αποδόμησης της νομικοπολιτικής θεωρίας του Σμιτ, ή, το λιγότερο, μιας ρητά αντικρατικιστικής εκδοχής της (και ο Σμιτ είναι πάνω από όλα κρατικιστής). 

1918: ΌΤΑΝ Η ΝΕΑΡΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΚΥΡΩΝΕ ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Source: Κονσερβοκούτι

ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΓΕΙΤΗ

Tο τελευταίο διάστημα κάποιοι από τους «έγκυρους» και «εμβριθείς» αναλυτές, που έχουν αναλάβει εργολαβικά και για λογαριασμό των τραπεζιτών να μας πείσουν πως πρέπει σαν καλά και υπάκουα παιδιά να πληρώσουμε το χρέος, το γύρισαν και στην ιστορία προσπαθώντας να αντλήσουν επιχειρήματα υπέρ των απόψεών τους. Ένας μάλιστα από αυτούς έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει την άποψη πως «τι να κάνουμε εκεί που φτάσαμε με το χρέος, εδώ και ο Λένιν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση πλήρωσε κανονικά τα χρέη της τσαρικής Ρωσίας όπως πρέπει να κάνει κάθε τζέντλεμαν και αξιοπρεπής συναλλασσόμενος».

Υπάρχει εργατική τάξη; κι αν "ναι" τι κάνει;

Source: PRAXIS

... κι έτσι οι εργάτες εξαφανίστηκαν!

Οι νεώτεροι / νεώτερες ασφαλώς δεν το ξέρουν ούτε το θυμούνται, αλλά μέχρι τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1970 εργάτες υπήρχαν! ….Δύο σημαντικοί παράγοντες, ένας διεθνής και ένας τοπικός (ελληνικός) έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην “εξαφάνιση των εργατών”. ………..Ο ένας παράγοντας, ο διεθνής, ήταν η έφοδος, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1980, μιας ιδεολογίας που έμοιαζε καινούργια (αν και ήταν φρεσκοσοβατισμένο ένα παλιό κόλπο του καπιταλισμού), μιας ιδεολογίας που ονομάστηκε νεοφιλελευθερισμός. Ο δεύτερος, ο τοπικός παράγοντας, που σε πρώτη φάση έμοιαζε να είναι αντίθετος με τον προηγούμενο, ήταν η εκλογική επιτυχία του πασοκ το 1981, και “η άνοδος του λαού στην εξουσία”. Θα θυμίσουμε λοιπόν δυο τρία πράγματα γι’ αυτούς τους παράγοντες, αρχίζοντας απ’ τον πιο κοντινό.

Ανοιχτή επιστολή του Ε.ΠΑ.Μ.

Source: Κονσερβοκούτι

Προς :

1) Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας

2) Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας

3) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή

4) Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

5) Δημοκρατική Αριστερά

6) Άρμα Πολιτών

7) Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα

8) Οικολόγοι – Πράσινοι

9) Δημοκρατική Αναγέννηση

10) Πρωτοβουλίες Πολιτών, Λαϊκές Συνελεύσεις, Κινήματα και Μέτωπα Πολιτών

Οι πρόσφατες ραγδαίες εξελίξεις που δρομολογεί το καθεστώς υποτέλειας για τη διασφάλιση των απαιτήσεων και των συμφερόντων των τοκογλύφων δανειστών και του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα μας σε πλήρη υποταγή και διάλυση και το λαό σε ολοκληρωτική εξαθλίωση μας θέτουν αντιμέτωπους με την ιστορική ευθύνη που έχουμε όλοι μας να συστρατευθούμε για να αποτρέψουμε τη δημιουργία τετελεσμένων. Παράλληλα έχουμε τη μοναδική ιστορική ευκαιρία εκφράζοντας την συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να αποτρέψουμε με την ενωτική δράση μας τα υποχθόνια αυτά σχέδια.

Η Ελλάδα σήμερα, είναι η Ισπανία του 1936!

Source: η Λέσχη

του Nico Cué

(Γενικού Γραμματέα του συνδικάτου Εργατών Μετάλλου Βαλονίας-Βρυξελλών της FGTB-Γενικής Συνομοσπονδίας Εργασίας του Βελγίου).

Κύριο άρθρο στο έντυπο και στην ιστοσελίδα του συνδικάτου των Βέλγων εργατών μετάλλου (www.metallos.be)

Η Ελλάδα σήμερα, είναι η Ισπανία του 1936!

Το μέλλον μας παίζεται στο λίκνο της δημοκρατίας. Επειδή έτσι το θέλει η Τρόικα (ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή), ο χρηματιστικός καπιταλισμός θέλει να γονατίσει τον ελληνικό λαό. Κάνουν την Ελλάδα κοινωνικό και πολιτικό εργαστήρι για την αυριανή Ευρώπη. Η εξαθλίωση και η ταπείνωση των ελλήνων εργαζομένων προαναγγέλλουν την εξαθλίωση και την ταπείνωση ολάκερης της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης.

Στις 12 Φεβρουαρίου, οι δρόμοι της Αθήνας είπαν «όχι» όταν τα Κοινοβούλιο πρόσφερε το άθλιο θέαμα της υποταγής. Στις γραμμές της πλειοψηφίας, εκείνοι που αποπειράθηκαν να αντισταθούν διαγράφηκαν. Έξω από τη Βουλή, μια εντυπωσιακή ανάπτυξη αστυνομικών δυνάμεων έπρεπε να «προστατέψει» τους βουλευτές από…το λαό.  Η συζήτηση, η αντίσταση και η απόρριψη κάθε αποθάρρυνσης βρίσκονταν απέναντι στους ένοπλους ανθρώπους, από την άλλη μεριά των συρματοπλεγμάτων, μέσα στα σύννεφα των δακρυγόνων.

Ένας χρόνος Καλλικράτης-Στοιχεία απολογισμού

Source: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΞΤΡΕΜ

Η πολιτική της πλειοψηφίας του ΠΣ  κινήθηκε και κινείται στο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό λειτουργούν και οι παρατάξεις που στηρίχτηκαν από ΝΔ και ΛΑΟΣ. Έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά στην πολιτική του Περιφερειάρχη και της πλειοψηφίας στα θέματα του προϋπολογισμού, του τεχνικού προγράμματος, της διαχείρισης των απορριμμάτων, του δημόσιου χώρου πχ Ελληνικό, απέναντι στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, στις συνέπειες των μνημονίων στα οικονομικά των ΟΤΑ, στα κοινωνικά τους προγράμματα, στο τεχνικό τους πρόγραμμα.

Ο Καλλικράτης δεν ρυθμίζει απλώς την κατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο κεντρικό, το περιφερειακό και τοπικό επίπεδο του κράτους. Στον ένα χρόνο εφαρμογής του αποδείχτηκε ότι αποτελεί βασικό μοχλό εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων, ανατροπής της σχέσης κεφαλαίου – εργασίας στο επίπεδο αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης.  Εξυπηρετεί τους βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας, εκμετάλλευσης του χώρου και του περιβάλλοντος και αντιδημοκρατικής θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Η φάρμα των μνημονιακών

Source: αριστερό blog

 Γιώργος Λαουτάρης

Στο εμβληματικό έργο του Τζορτζ Όργουελ, Η φάρμα των ζώων, οι καθιερωμένες 7 εντολές που διέπουν τη συμβίωση τροποποιούνται από τα γουρούνια σταδιακά και απροειδοποίητα, σπρώχνοντας την κάποτε επαναστατημένη κοινότητα σε μια αυταρχική και καταπιεστική παραζάλη. Όπως στο βιβλίο του Όργουελ η ολοκλήρωση της αντιδραστικής μετάλλαξης γίνεται όταν τα γουρούνια συμμετέχουν σε διαβουλεύσεις με αφέντες σε γειτονικές φάρμες, ανάλογα και το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα του δεύτερου Μνημονίου φτάνει σε ένα αντιδημοκρατικό κρεσέντο την ώρα που οι τύχες της χώρας και του λαού της βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση στα «ανακτοβούλια της Ευρώπης», όπως λεγόταν κάποτε. Η ίδια η ψήφιση των μέτρων αλλά και η μέθοδος επιβολής τους αποκαλύπτουν σε μεγάλο βαθμό το τέλος της αστικής δημοκρατίας όπως τη γνωρίζαμε.

Η ίδια η κυβέρνηση Παπαδήμου, προϊόν επιβολής από μια ήδη απονομιμοποιημένη κυβέρνηση, συνιστά από μόνη της ένα πολιτικό εξάμβλωμα, σε χαρακτηριστική απόσταση από τη λαϊκή θέληση. Η Βουλή που εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από ριζικά διαφορετικές συνθήκες βρίσκεται μετά την ψήφιση των μέτρων του 2010 σε καταφανή αντίφαση με τη λαϊκή εντολή που διατυπώθηκε τότε. Το κοινοβούλιο μοιάζει πολύ περισσότερο με κυνο-βούλιο (ας σημειωθεί πως στη Φάρμα των ζώων τα σκυλιά ήταν οι προστάτες των γουρουνιών) από τη στιγμή που λειτουργεί κάτω από ένα διαρκή πολιτικό εκβιασμό.

Τα κείμενα προς ψήφιση έρχονται καθ' υπαγόρευση, από μια αόρατη, υπέρτατη και απρόσβλητη αρχή (όπως ήταν ο Υψηλάντης για λόγους μυστικότητας πριν την Επανάσταση) με τη μορφή του «πακέτου» που δεν επιδέχεται τροποποιήσεις ούτε στη στίξη. Τα ίδια τα πολιτικά κόμματα λειτουργούν υπό ένα ειδικό καθεστώς αναστολής των δημοκρατικών αρχών, αφού οι βουλευτές κλήθηκαν από τους αρχηγούς τους να ψηφίσουν κόντρα στα κατατεθειμένα πολιτικά προγράμματα χωρίς να έχει προηγηθεί καμία εσωκομματική δημοκρατική διαδικασία κατάθεσης απόψεων στη βάση ή στην κορυφή, επί ποινή διαγραφής. Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας μάλιστα, ο εκβιασμός του προέδρου της ήταν ακόμη πιο σκληρός, αφού απείλησε με αποκλεισμό των βουλευτών από τα επόμενα ψηφοδέλτια.

Αντώνης Σαμαράς: Από το Μελιγαλά...στο Βερολίνο

Source: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

 Γράφει ο askordoulakos

«Εξαλείφθηκε η πόλωση των δυομεγάλων κομμάτων και δόθηκε η δυνατότητα για συνεργασία και εξάλειψη τωνπροβλημάτων. Χωριστήκαμε σε δυο ομάδες, στις δυνάμεις του δημοκρατικού εξορθολογισμού από τη μια πλευρά , του λαϊκισμού, της δημαγωγίας και όσων παρασύρθηκαν από τις πιέσεις από την άλλη. Μένει να δούμε αν αυτή η προσπάθειαθα έχει συνέχεια».

Ανδρέας Λοβέρδος, 16/02/2012.

_______________________

Φαίνεται,ότι ο -κατά Τζίμη Πανούση-γκόμενος της Α. Βίσση και -κατά κόσμον- ΑντώνηςΣαμαράς θα πρωταγωνιστήσει σ’ένα απ’τα πολλά...ντεζαβού της ελληνικής Ιστορίας(ιδίως της πολιτικής). Με αφορμή την πρόσφατη επίθεσή του κατά της Αριστεράς στο Κοινοβούλιο, θυμηθήκαμε κάποιες ιστορικές «λεπτομέρειες». 

Στα διαγγέλματά τους, οι 2 πρώτοικατοχικοί Πρωθυπουργοί, Γ. Τσολάκογλου και Ι. Λογοθετόπουλος, δικαιολογούσαν τησυνεργασία τους με τους ΝΑΖΙ με το πρόσχημα της σωτηρίας του ελληνικού λαού απότις συνέπειες του πολέμου. Ο τρίτος κατοχικός Πρωθυπουργός, Ι. Δ. Ράλλης,εκφράζει μια ΠΟΙΟΤΙΚΗ στροφή σχετικά με το ρόλο των κατοχικών Κυβερνήσεων:Ξεκάθαρος στόχος  του είναι η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ της ολοένα και ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΗΣΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του λαού, κάτι το οποίο φροντίζει να ξεκαθαρίσει στο πρώτο τουδιάγγελμα στις 05-05-1943. Για του λόγου το αληθές, το παραθέτουμε αυτούσιο: