"Μέχρι δέκα ημέρες χαμένων μαθημάτων, η αναπλήρωση θα γίνει με τη περικοπή περιπάτων και την αξιοποίηση σχολικών εορτών. Οκτάωρα και μαθήματα τα Σάββατα θα κάνουν οι μαθητές που τα σχολεία τους είχαν κατάληψη περισσότερες από δέκα ημέρες σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας. Οι χαμένες διδακτικές ώρες θα πρέπει να καλυφθούν εντός του Α' τριμήνου για τα Γυμνάσια και εντός του Α' τετραμήνου για τα Λύκεια."
Δεν είναι πρωτόγνωρο, αντίθετα αποτελεί δόκιμη και πολλάκις χρησιμοποιημένη αυταρχική πρακτική η κατασυκοφάντηση και ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων.Από τη δικτατορία του Μεταξά ως τη Γερμανική Κατοχή, και από τη χούντα των συνταγματαρχών έως σήμερα, γίνεται λόγος για φυγόπονους μαθητές που βρίσκουν ευκαιρία να μην κάνουν μάθημα, για λογής λογής αλητείες, καταστροφές, ναρκωτικά κλπ.
Συνηθισμένη δε τιμωρία, εκτός από την βαθμολογική στοχοποίηση, η μαζική εντατικοποίηση, η ομαδική τιμωρία (καψόνι) των αυξημένων ωραρίων και της κατάργησης των εκδρομών, περιπάτων, εορτών κλπ.
Συχνά δε, η ελεϊνή αυτή προπαγάνδα,
την οποία σπεύδουν να πλαισιώσουν τα μίσθαρνα ΜΜΕ (με τις γνωστές εικόνες κατεστρραμμένων θρανίων, συριγγών κλπ), βρίσκει ευεπίφορο έδαφος στα μυαλά και τις ψυχές του μέσου γονιού και εκμεταλλεύεται με τον πιο χυδαίο τρόπο την αγωνία και την ανασφάλειά του.
Την επόμενη ,λοιπόν, φορά, πριν επιτρέψουμε σε κάθε Πρετεντέρη (γίνεται χρήση εδώ όχι ως όνομα αλλά ως προσβλητικός επιθετικός προσδιορισμός) να μυξοκλαίει και να αγανακτεί για το μέλλον των παιδιών μας, καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας πως:
- Τα ναρκωτικά και την "αλητεία" τα φέρνουν στα σχολεία η κοινωνική ανισότητα, η κοινωνική αποδόμηση η απόγνωση κι η ανασφάλεια ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
- Οι σχολικές υποδομές καταστρέφονται συστηματικά και κατά κόρον από την εγκατάλειψη και την απαξίωση ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Και για τους παπαγάλους της ντούρας πολιτικής συγκρότησης και της "πείρας που δεν μεταβιβάζεται" έχω να πω πως ως έφηβος καταληψίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στο Μοσχάτο, δεν είχα ούτε ξεκάθαρη ανάλυση για τα πολιτικά πράγματα, ούτε γνώσεις μακροοικονομίας, ούτε σαφή άποψη και γραμμή για τη συγκυρία σε τακτικό και στρατηγικό επιπεδο. 'Ηξερα όμως πως δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ (σχολείο, φροντιστήριο κλπ) για να διαγκωνιστώ με τους συμμαθητές μου για μια θέση σε ένα απαξιωμένο πανεπιστήμιο, ήξερα ότι έχω το αναφαίρετο δικαίωμα να πω την άποψή μου με μαζικούς όρους χωρίς να φάω ξύλο και να με πνίξουν συα χημικά, ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά σε μια κοινωνία και μια πολιτεία που έχει στενούς δεσμούς αίματος με Καλαμπόκες που δολοφονούν εν ψυχρώ αγωνιστές σαν τον Τεμπονέρα, ήξερα ότι ήταν τραγικό να περιφρουρώ το σχολείο από τα παληκάρια της ΜΑΚΙ που περνούσαν το βράδυ κι πέταγαν πάνω από τα κάγκελα σύριγγες στο προαύλιο του κατειλημμένου σχολείου.Σεβασμό και αμέριστη βοήθεια οφείλουμε στα νιάτα που εξεγείρονται και διεκδικούν το αυτονόητο...
Potemk1n
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου