Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης
Είναι αλήθεια πως με τη δημιουργία της κυβέρνησης συνεργασίας υπό την πρωθυπουργία του κυρίου Λουκά Παπαδήμου και, ειδικά, με τα όσα προηγήθηκαν της δημιουργίας της, όλα φαίνονται πλέον ανάποδα. Και εξηγώ:
Ο κύριος Παπανδρέου, παραιτήθηκε χωρίς όμως ποτέ να το παραδεχθεί έστω και προφορικά!
Ο κύριος Σαμαράς, αποδέχθηκε τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας σε μια κυβέρνηση συνεργασίας εξακολουθώντας να ζητάει άμεσα εκλογές!
Ο κύριος Καρατζαφέρης, συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεργασίας και εμφανίζεται σωματοφύλακας ενός σάπιου πολιτικού συστήματος όπως ο ίδιος το χαρακτήριζε πολύ πρόσφατα!
Ο κύριος Παπαδήμος, αποδέχθηκε να είναι πρωθυπουργός για να μπορέσουν να επικυρωθούν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της 27ης Οκτωβρίου, με τις οποίες νωρίτερα είχε δηλώσει κατηγορηματικά πως διαφωνεί!
Οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι, διόρισαν για πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη, τον οποίο κατηγορούσαν πριν από λίγες μέρες ότι τους κορόιδεψε μαζί με τον τότε πρωθυπουργό, τον κύριο Σημίτη, με αποτέλεσμα την είσοδο της Ελλάδας το 2002 στη ζώνη του ευρώ!
Η δημιουργία της κυβέρνησης συνεργασίας έγινε στο όνομα του «κυρίαρχου λαού», ενώ γνωρίζουν όλοι πως ο λαός δεν ρωτήθηκε ποτέ αν συμφωνεί με κάτι τέτοιο!
Η κυβέρνηση συνεργασίας θα συνεχίσει την ίδια (και χειρότερη) πολιτική με την προηγούμενη, όταν η κύρια αιτία της πτώσης της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν οι κινητοποιήσεις του κόσμου ενάντια στην πολιτική αυτή!
Κάποια τηλεοπτικά κανάλια που αρχικά υποστήριζαν την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, τους τελευταίους μήνες έγιναν πολέμιοι της πολιτικής αυτής που εξακολουθούσε να ασκεί η κυβέρνηση ενώ μετά τη δημιουργία της κυβέρνησης συνεργασίας, εμφανίζονται υπέρμαχοι, πάλι, της ίδιας πολιτικής!
Η πιθανότητα της μη εκταμίευσης της έκτης δόσης του δανείου από την τρόικα παρουσιάστηκε ως βασικός λόγος για τη δημιουργία της κυβέρνησης συνεργασίας, μπροστά στο φόβο να μην πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, αφού τα αποθεματικά της χώρας φτάνουν μέχρι το Δεκέμβριο. Αυτή η «πιθανότητα της μη εκταμίευσης της έκτης δόσης» εμφανίστηκε από τον περασμένο Αύγουστο, όταν τα αποθεματικά, έφταναν τότε μέχρι το Σεπτέμβριο. Αν ήταν μωρό θα είχε βγάλει τα πρώτα της δοντάκια αφού μπαίνει στον πέμπτο μήνα. Και αυτά τα αποθεματικά, πώς αυγαταίνουν έτσι; Μήπως να την τρενάρουμε κι άλλο αυτή τη δόση μπας και γλιτώσουμε κάποια δανεικά;
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας μετά τη συναίνεση του αστικού πολιτικού συστήματος, απαιτούν(;) και τη συναίνεση του κόσμου στη συνέχιση της εξαθλίωσής του. Θράσος; Αστείο; Έπαρση; Ίσως. Πάντως η πολύ σιγουριά δεν κράτησε ποτέ όρθιο το σχοινοβάτη.
Αφού η κυβέρνηση συνεργασίας θα θελήσει να υπογράψει (είναι άλλο θέμα αν θα προλάβει να το κάνει και κυρίως αν θα μπορέσει να τα υλοποιήσει) ακόμη πιο σκληρά μέτρα για τους εργαζόμενους, πως γίνεται να θεωρείται η δημιουργία της ως «θετική εξέλιξη»; Θετική εξέλιξη για ποιον; Ρητορικό το ερώτημα με την απάντηση να είναι γνωστή σε όλους μας.
Πότε πρόλαβαν οι πολίτες που συμμετείχαν στις πρώτες δημοσκοπήσεις να βγάλουν θετικά συμπεράσματα για το νέο μας πρωθυπουργό; Από πότε τον γνώριζαν; Μήπως ήταν όλοι εργαζόμενοι της Τράπεζας της Ελλάδας ή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας;
Πάντως, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, υποσχόταν το 1981: ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ στην εξουσία, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έπρεπε να περάσουν τριάντα ολόκληρα χρόνια για να υλοποιηθεί εκείνη η υπόσχεση.
Βέβαια, είχε υποσχεθεί επίσης πως έκλεισε τη Δεξιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αλλά την ακροδεξιά την άφησε απέξω. Δεν μπορούσε να προβλέψει τότε ότι, ο γιος του, ο Γιώργος ο Παπανδρέου θα την έφερνε στην εξουσία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου